با شروع رسمی اعتصاب تاریخی کارگران اتحادیه خودروسازی ایالات متحده (UAW)، کارشناسان می‌گویند اقتصاد ایالات متحده در معرض آسیب‌های جدی قرار دارد، اما تأثیر اعتصاب به احتمال زیاد کشور را به سمت رکود سوق نخواهد داد.
به‌گفته اغلب کارشناسان، صنعت خودروسازی با وجود بزرگ‌بودن، به اندازه گذشته، بخش مهمی از اقتصاد ملی ایالات متحده محسوب نمی‌شود. اما تأثیر نهایی اعتصاب به مواردی مانند مدت زمان اعتصاب، تعداد کارگرانی که کار خود را ترک می‌کنند و مدت زمانی که اتحادیه‌ها و کمپانی‌ها برای دستیابی به توافق صرف می‌کنند بستگی دارد.
شان فاین، رئیس UAW گفت: «ما اقتصاد را خراب نمی‌کنیم. حقیقت این است که ما اقتصاد میلیاردرها را نابود خواهیم کرد.»
با این‌حال، تأثیر اعتصاب می‌تواند بر اقتصاد قابل توجه باشد. به‌عنوان مثال، بر اساس برآوردهای گروه اقتصادی اندرسون، اگر همه کارکنان UAW در فورد، جنرال موتورز و استلانتیس به مدت 10 روز اعتصاب کنند، 5 میلیارد دلار برای اقتصاد ایالات متحده هزینه در بر خواهد داشت.
برآورد دیگری نشان می‌دهد اگر همه اعضای UAW به‌مدت دو هفته اعتصاب کنند، 440 میلیون دلار درآمد در سطح ملی از دست خواهد رفت. اگر اعتصاب 8 هفته طول بکشد، حدود 9.1 میلیارد دلار به اقتصاد ایالات متحده ضرر وارد می‌شود. این ضرر و زیان می‌تواند در بخش‌های مختلفی رخ دهد.
کاهش درآمد کسب‌وکارهای نزدیک به اعتصاب
اگرچه اعتصاب‌کنندگان اتحادیه کارگری UAW هفته‌ای 500 دلار دستمزد اعتصاب دریافت خواهند کرد، اما این رقم احتمالاً برای ادامه مخارج عادی زندگی کافی نخواهد بود. این بدان معناست که کسب‌وکارهای محلی نزدیک به سایت‌های محل اعتصاب، بخشی از درآمد خود را از دست خواهند داد.
تایلر تیل، مدیر سیاست عمومی در گروه اقتصادی اندرسون می‌گوید اگر اعتصاب بیش از انتظارات ادامه یابد، ممکن است کارفرمایان کسب‌وکارهای نزدیک به کارخانه‌های خودروسازی، کارگران خود را اخراج کنند.
مشکلات برای تأمین‌کنندگان خودروسازان
از آنجایی که موجودی خودرو در سطح ایالات متحده هنوز کمتر از سطح قبل از همه‌گیری کووید 19 است، سه خودروساز بزرگ مشتاق هستند تا به‌محض پایان اعتصاب، تولید خود را از سر بگیرند. به همین دلیل است که انتظار می‌رود خودروسازان تا زمانی که ممکن است، لغو سفارشات از تأمین‌کنندگان قطعات ضروری خودرو را به تعویق بیندازند. اما زمانی که خودروسازان در نهایت شروع به لغو سفارشات خود کنند، اثر موجی در سراسر شبکه تأمین قطعات ایجاد خواهد شد.
در ابتدا، تأمین‌کنندگانی که مستقیماً با خودروسازان کار می‌کنند، به اصطلاح تأمین‌کنندگان ردیف یک، سعی می‌کنند کارگران را در لیست حقوق و دستمزد نگه دارند، زیرا آنها نگران هستند که در صورت اخراج این افراد، نتوانند دوباره نیروی کاری با همان کیفیت و دستمزد استخدام کنند. اما اگر اعتصاب به اندازه کافی ادامه یابد، آنها چاره‌ای جز اخراج کارگران نخواهند داشت. سپس این معضل گسترش یافته و تأمین‌کنندگان ردیف دو – آن‌هایی که مشاغل سطح یک را تامین می‌کنند – ممکن است مجبور به اخراج کارگران خود شوند.
کاهش درآمد مالیاتی
کاهش افراد شاغل به این معنی است که دولت نمی‌تواند درآمد مالیاتی پیش‌بینی شده را دریافت کند. این موضوع اهمیت زیادی دارد، زیرا به این معنی است که برنامه‌های خدماتی و عمرانی کمتری، بودجه مورد نیاز خود را دریافت خواهند کرد.
تخمین زده می‌شود اعتصاب دو هفته‌ای در سطح ایالت میشیگان که مرکز خودروسازی ایالات متحده و کانون اعتصابات است، باعث کاهش 10.6 میلیون دلاری درآمد مالیاتی خواهد شد.
گران شدن خودروها
گروه اقتصادی اندرسون تخمین می‌زند اگر اعتصاب 10 روز طول بکشد، 25،000 خودرو تولید نخواهد شد که این امر منجربه افزایش قیمت خودرو می‌شود.
جاناتان اسموک، اقتصاددان ارشد کاکس اتوموتیو معتقد است تأثیر این اعتصاب چیزی شبیه به همه‌گیری کووید و کمبود تراشه‌های رایانه‌ای نخواهد بود که تا حد زیادی کل صنعت خودروی ایالات متحده را در سال‌های اخیر تعطیل کرده است.
با توجه به شاخص بهای مصرف‌کننده آگوست، قیمت خودروهای جدید نسبت به سال گذشته تقریباً 3 درصد افزایش یافته است. شاید افزایش دامنه اعتصابات و کاهش تعداد کارگران بتواند تا حدودی مومنتوم نزولی تورم را سرعت ببخشد، اما از سوی دیگر می‌تواند در سناریوی فرود نرم اقتصاد ایالات متحده اختلال ایجاد کرده و اقتصاد را به سمت رکود سوق دهد.
منبع: سی‌ان‌ان
