شاخص هزینه های مصرف شخصی چیست و pce چگونه روی بازارهای مالی تاثیر می‌گذارد؟

شاخص قیمت PCE یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی برای سنجش تورم در آمریکا است. این شاخص که معادل آن به زبان فارسی شاخص هزینه های مصرف شخصی نام دارد، تغییرات قیمت کالاها و خدماتی را که توسط مصرف‌کنندگان و سازمان‌های غیر دولتی خریداری می‌شود – به‌جز هزینه‌های غذا و انرژی – اندازه می‌گیرد. این تغییرات به‌صورت درصدی نشان داده می‌شود. فدرال رزرو یا Fed، بانک مرکزی آمریکا، از این شاخص به‌عنوان معیار اصلی برای سنجش تورم استفاده می‌کند. بنابراین تغییرات در شاخص PCE بر تصمیمات فدرال رزرو، به‌خصوص در تعیین نرخ سیاستی یا نرخ بهره تأثیرگذار است.

این شاخص یکی از شاخص‌های تصمیم‌گیری در معاملات فارکس است. پس اگر قصد دارید با فعالیت در بهترین بروکر فارکس به سود برسید، باید با چنین شاخص‌هایی به خوبی آشنا باشید. در این مقاله، قصد داریم شاخص PCE را به‌طور کامل توضیح دهیم و در مورد اهمیت و تاثیرات احتمالی آن صحبت کنیم. پس با ما همراه باشید.

شاخص هزینه های مصرف شخصی (PCE) چیست؟

شاخص PCE مخفف Personal Consumption Expenditures، میزان تورم را در ایالات متحده آمریکا اندازه می‌گیرد و همواره تغییرات قیمت کالاها و خدمات خریداری شده توسط مصرف‌کنندگان را دنبال می‌کند. این شاخص توسط Bureau of Labor Statistics، یکی از واحدهای اداره کار آمریکا، ارائه و منتشر می‌شود.

با دنبال کردن قیمت‌های سبدی از کالاها و خدمات، که هر کدام وزن‌ متفاوتی دارند، این شاخص نشان می‌دهد که یک خانوار معمولی چقدر برای آن سبد هزینه می‌کند. برای درک معنای وزن متفاوت کالاها و خدمات در این سبد، یک مثال ساده می‌زنیم. اگر قیمت بنزین افزایش یابد، تأثیر بیشتری بر شاخص PCE می‌گذارد یا قیمت سیب‌زمینی؟ قطعا افزایش قیمت بنزین تاثیر بیشتری بر شاخص مصرف شخصی در فارکس می‌گذارد، زیرا بنزین بخش بزرگ‌تری از هزینه‌های روزمره مصرف‌کننده را نسبت به سیب‌زمینی تشکیل می‌دهد.

دلایل اهمیت شاخص PCE

شاخص هزینه های مصرف شخصی (PCE) به‌دلیل نقش مهمی که در تعیین نرخ تورم یک کشور دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بانک‌های مرکزی نیز به میزان تورمی که در جامعه وجود دارد توجه زیادی می‌کنند، زیرا نرخ تورم تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی افراد، ارزش ارز، بازدهی اوراق قرضه و دیگر جنبه‌های اقتصاد خواهد داشت. همچنین، سرمایه‌گذاران معمولاً در زمان سرمایه‌گذاری به نرخ تورم توجه می‌کنند.

تلاش کشورها بر این است که نرخ تورم را در یک سطح ثابت نگه دارند، زیرا افزایش مداوم آن باعث بی‌ارزش شدن نرخ ارز می‌شود و در صورتی که نرخ تورم همواره پایین باشد، سرمایه‌گذاران تمایلی به سرمایه‌گذاری نخواهند داشت.

قیمت کالاها و خدمات مداوم در حال تغییر است و واکنش شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان به روندهای اقتصادی، در این تغییرات نقش مهمی دارد. این واکنش‌ها می‌توانند باعث افزایش و کاهش قیمت‌ها شوند. شاخص PCE، به‌عنوان یک شاخص مصرف‌کننده در این فرآیند نقش زیادی دارد و تغییرات در هزینه‌های زندگی خانوارها را اندازه‌گیری می‌کند، نه شرکت‌ها یا سایر بازیگران اقتصادی.

برای اندازه‌گیری تغییرات در هزینه‌های زندگی خانوارها، قیمت‌های یک سبد از کالاها یا خدمات که هرکدام وزن‌های متفاوتی دارند، محاسبه می‌شود تا نشان دهد یک خانوار معمولی چقدر هزینه می‌کند. وزن کالاها به این دلیل مهم است که وقتی قیمت یک کالا افزایش پیدا می‌کند، تأثیر آن بر هزینه‌های زندگی خانوار کمتر است. همانطور که پیش‌تر هم اشاره کردیم، مثلا زمانی که قیمت یک کالای اساسی مانند بنزین افزایش پیدا می‌کند، چون بنزین قسمت بزرگ‌تری از هزینه‌های مصرف‌کننده را تشکیل می‌دهد، تاثیر آن بر شاخص مصرفی و هزینه‌های زندگی خانواده‌ها بیشتر خواهد بود.

تفاوت شاخص هزینه های مصرف شخصی با شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI)

شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) یکی دیگر از شاخص‌های مهمی است که اداره کار آمریکا ارائه می‌دهد. این دو شاخص، یعنیPCE و CPI، شباهت‌های زیادی با یکدیگر دارند و هر دو بر تصمیمات فدرال رزرو و بر بازارهای مالی، به ویژه بازار فارکس تأثیر می‌گذارند، اما نرخ‌های تورم متفاوتی را نشان می‌دهند. همچنین، باید به این نکته توجه داشت فدرال رزرو همواره تأکید کرده است که شاخص PCE به‌عنوان معیار مناسب‌تری برای سنجش تورم در نظر گرفته می‌شود.

هر دو شاخص CPI و PCE تورم ایالات متحده را به روش‌های مشابه، اما در نهایت با رویکردهای متفاوت اندازه‌گیری می‌کنند. این دو شاخص هر دو تغییرات قیمت را در سبدی از کالاها و خدمات اندازه می‌گیرند، اما منبع جمع‌آوری داده‌های آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. شاخص PCE داده‌های خود را از طریق نظرسنجی از کسب‌وکارها جمع‌آوری می‌کند، در حالی که CPI از طریق نظرسنجی از ده‌ها هزار مصرف‌کننده داده‌های خود را به‌دست می‌آورد.

بیشتر بخوانید: شاخص قیمت مصرف کننده

با توجه به اطلاعات ارائه شده توسط فوربز (Forbes)، شاخص PCE اقلام کمتری را نسبت به شاخص CPI اندازه‌گیری می‌کند. این موضوع به چند دلیل مهم اتفاق می‌افتد:

• شاخص PCE به‌عنوان معیار ترجیحی فدرال رزرو برای نرخ تورم شناخته می‌شود که به تصمیمات سیاست پولی بانک مرکزی کمک می‌کند.
• داده‌های قیمت برای شاخص PCE از نظرسنجی کسب‌وکارها به دست می‌آید، در حالی که CPI اطلاعات خود را از نظرسنجی مصرف‌کنندگان جمع‌آوری می‌کند.
• سبد کالاها و خدمات شاخص PCE به‌طور مرتب تغییر می‌کند تا بهترین پروفایل را در نظر بگیرد؛ زیرا وقتی قیمت یک کالا افزایش می‌یابد، مصرف‌کنندگان هزینه‌های خود را با تغییر به کالایی ارزان‌تر جایگزین می‌کنند.
• شاخص PCE هزینه‌های کالاها و خدماتی که از طرف مصرف‌کنندگان صرف می‌شود، مانند هزینه‌های بیمه درمانی توسط کارفرمایان یا برنامه‌های دولتی را نیز اندازه‌گیری می‌کند.

شاخص PCE Core بر سیاست‌های پولی فدرال رزرو

شاخص PCE Core نمونه‌ای از شاخص قیمت PCE است که نوسانات کمتری دارد و قیمت‌های نوسان‌پذیرتر و فصلی مواد غذایی و انرژی را حذف می‌کند. این شاخص نقش مهمی در سیستم مالی ایالات متحده ایفا می‌کند، زیرا فدرال رزرو به آن توجه زیادی دارد و به کمک آن تورم ایالات متحده را هنگام تنظیم سیاست پولی اندازه‌گیری خواهد کرد.

در ژانویه 2012، کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) شاخص PCE را به‌عنوان معیار اصلی خود برای سنجش تورم به جای PCI، یکی دیگر از معیارهای اصلی تورم مصرف‌کننده، پذیرفت. FOMC این تصمیم را به چند دلیل اصلی گرفت:

• PCE وزن سبد خود را تنظیم می‌کند، زیرا مردم کالاها و خدمات گران‌تر را جایگزین کالاهای ارزان‌تر می‌کنند.
• PCE بخش جامع‌تری از کالاها و خدمات را پوشش می‌دهد.
• برخلاف CPI، در داده‌های تاریخی PCE می‌توان تجدیدنظر کرد.

تغییرات در شاخص PCE بر تصمیمات فدرال رزرو تأثیر زیادی می‌گذارد که این تأثیر ممکن است دوسویه باشد. به‌عنوان مثال، افزایش تورم ممکن است فدرال رزرو را مجبور به افزایش نرخ بهره کند که منجر به افزایش ارزش دلار در مقابل دیگر ارزها می‌شود. از سوی دیگر در زمان رکود، افزایش تورم ممکن است منجر به رکود عمیق شود. از این رو فدرال رزرو برای جلوگیری از رکود و کسادی بازار تصمیم به کاهش نرخ بهره می‌گیرد که این تصمیم منجر به کاهش ارزش دلار در مقابل ارزهای دیگر می‌شود.

تحلیل تاریخی شاخص هزینه های مصرف شخصی

دپارتمان تجارت ایالات متحده BEA، هر ماه ارزش کل هزینه‌های مصرف شخصی را به دو صورت گزارش می‌دهد:

• تجمیعی؛
• تقسیم شده برای کالاها (بادوام و غیر بادوام) و خدمات؛

کالاهای بادوام، اقلامی هستند که بیش از سه سال عمر می‌کنند و دارای قیمت بالایی هستند، مانند اتومبیل، تلویزیون، یخچال و مبلمان. کالاهای غیر بادوام یا «موقتی»، معمولاً طول عمر کمتر از سه سال دارند و شامل لوازم آرایشی، بنزین و لباس هستند.

برای محاسبه شاخص قیمت PCE، دپارتمان تجارت ایالات متحده BEA از ارزش دلاری فعلی هزینه‌های مصرف شخصی استفاده کرده که تورم را نیز در قیمت دخیل می‌کند. اما برای تعیین تغییرات قیمت در دوره‌های مختلف، شاخص قیمت باید مقدار واقعی را نشان دهد و از تورم مستثنی کند، که به اصطلاح به آن عمل تورم‌زدایی می‌گویند.

شاخص قیمت PCE و شاخص قیمت خالص PCE (بدون در نظر گرفتن غذا و انرژی) نشان‌دهنده افزایش یا کاهش قیمت‌های مصرف شخصی از یک دوره به دوره دیگر است. اما تحلیل طبقات مختلف شاخص قیمت PCE (کالاهای بادوام، غیر بادوام و خدمات)، نشان‌دهنده میزان تورم مثبت یا منفی در دارایی‌های مختلف است. جدول زیر داده‌های تحلیلی شاخص هزینه های مصرف شخصی در سال ۲۰۲۴ را نشان می‌دهد:

تاریخ انتشار	اطلاعات فعلی	پیش‌بینی	شاخص قبلی
May 31, 2024 (Apr)		2.8%
Apr 26, 2024 (Mar)	2.8%	2.6%	2.8%
Mar 29, 2024 (Feb)	2.8%	2.8%	2.9%
Feb 29, 2024 (Jan)	2.8%	2.8%	2.9%

تاثیرات احتمالی شاخص PCE بر اقتصاد و بازارهای مالی

بانک‌های مرکزی همواره تلاش می‌کنند تورم را در حدود نرخ هدف خود نگه‌دارند و زمانی که تورم از این سطح بالا یا پایین می‌رود، با تغییر سیاست‌های پولی، سعی می‌کنند به سطح هدف بازگردند. این تغییرات در سیاست‌های پولی، که اغلب در نرخ بهره نمایان می‌شود، باعث نوسانات و روندهای مستحکمی در بازار فارکس و دیگر بازارهای مالی خواهد شد.

بنابراین، معامله‌گران همواره این شاخص را با دقت مورد بررسی قرار می‌دهند تا تصمیمات آینده بانک‌های مرکزی را پیش‌بینی کرده و بر اساس آن استراتژی معاملاتی خود را طراحی کنند.

بیشتر بخوانید: برابری نرخ بهره

تأثیر شاخص PCE بر بازار فارکس

تأثیر شاخص PCE بر بازار فارکس اهمیت زیادی دارد، زیرا این شاخص یکی از عوامل تعیین‌کننده تورم است. معامله‌گران با استفاده از این شاخص می‌توانند روند حرکت قیمت‌ها را پیش‌بینی کنند. شاخص PCE، به معامله‌گران می‌گوید مردم چه میزان برای کالاها و خدمات هزینه می‌کنند و همچنین بانک مرکزی و فدرال رزرو آمریکا نیز بر اساس این شاخص نرخ بهره و سیاست‌های پولی خود را تعیین خواهند کرد.

خدمات اپوفایننس

اپوفایننس، بخشی از Opo Group LTD، از زمان شروع فعالیت، از فناوری‌های نوین بازار استفاده کرده است تا تجربه معاملاتی مشتریان خود را بهبود بخشد. اپوفایننس یک شریک معاملاتی معتبر و قابل اعتماد است. خدمات اپوفایننس شامل موارد زیر هستند:

• امکان معامله با انواع شاخص‌ها، از جمله شاخص PCE؛
• اجرای سریع معاملات؛
• دقت در قیمت‌گذاری؛
• اسپردهای کم و معاملات بدون کارمزد؛
• پشتیبانی 24 ساعته؛
• ارائه متاتریدر 4 و 5 و پلت‌فرم cTrader؛

شاخص هزینه های مصرف شخصی (PCE) اطلاعات مهمی را به اقتصاددانان، افراد و شرکت‌ها ارائه می‌دهد تا بتوانند وضعیت پیشرفت اقتصاد را ارزیابی کنند. این شاخص به‌عنوان یک معیار برای نشان دادن چگونگی هزینه‌های مصرف‌کنندگان عمل می‌کند که شامل کالاهای بادوام گران‌تر، کالاهای ضروری ارزان‌تر و خدماتی مانند بانکداری است. علاوه بر این، این شاخص نشان می‌دهد که چگونه مردم در مواجهه با تغییرات قیمت، الگوی خرید خود را تغییر می‌دهند. این اطلاعات بسیار ارزشمند است، زیرا به ما نشان می‌دهد که تقاضا برای محصولات و خدمات چگونه است و همچنین به تحلیل تورم کمک می‌کند.

منبع +++